Elza

Tijdens een driedaagse cursus ziekteopstellingen met Stephan Hausner heb ik zo’n 10 opstellingen kunnen meemaken over diverse symptomen. Het was een prachtige ervaring om van zo’n ervaren opsteller te zien werken. Wat opviel was dat er heel veel stiltes waren waardoor het een hele lange meditatie leek.

De opstellingen werden afgewisseld door vragenrondes. In de zaal zaten zo’n 70 deelnemers, vermoedelijk allemaal ervaren opstellers.

Werkwijze Stephan Hausner

De vraagsteller zet de eerste representanten in het veld door de schouders vast te pakken en ergens neer te zetten. Representanten voor volwassenen die daarna komen kiezen zelf hun plek. Behalve bij de representant van miskraam of abortus, de client geeft die een plek.

Stephan Hausner (S); De gedachte is de kleinste therapeutische ingreep. Met intentie kun je in gedachte iemand inbrengen als representant. Je kunt zo informatie in het systeem brengen. Daarmee test je voordat je een representant (persoon) vraagt. We zagen hem dit in stilte telkens doen.

Vragen die je kunt stellen om een opstelling te beginnen:

• Als deze opstelling succesvol is, wat is er dan anders in je leven?
• Wat is je gewenste uitkomst?
• Wat is je vraag?

Hoe kiest S wie er in de groep een opstelling krijgt?

1. ik kijk naar de client, wat die nodig heeft
2. ik kijk naar mezelf, wat ik voel
3. ik kijk naar ons samen
4. ik kijk naar wat de groep nodig heeft, wat dient de groep nu?

De rol van de facilitator

Stephan legde meerdere keren het belang van zelfbescherming als facilitator uit. Als facilitator wordt je onderdeel van het systeem. Welke plek krijg ik als facilitator? Je moet opletten dat je niet als facilitator gebruikt wordt om de plek in te nemen van datgene dat niet gezien mag worden. Of om te voelen wat de client niet wil voelen. Let op welke rol je zelf krijgt in het systeem. Je hebt kennis van het systeem nodig om niet opgeslokt te worden door het systeem. Het gaat niet over werken met het systeem maar weten hoe het systeem werkt. 

Let op je gevoel. Wat jij voelt is onderdeel van het proces. Benoem ook wat je voelt als facilitator. Neem het serieus. 

De opstelling begint al bij het gesprek. Een opstelling is slechts een tipje van de ijsberg. Als je niet weet of je wat kunt betekenen voor een client, als er geen overeenkomst komt over wat er opgesteld moet worden, kun je eerst iemand voor jou neerzetten en iemand voor de client en kijken of je de opstelling wel moet aangaan. 

Hoe breng ik als facilitator met één vraag het hele systeem naar een nieuwe laag van bewustzijn. Bert Hellinger zei: als een client naast me zit open ik eerst mijn hart. 

Symptomen opstellen

Genezing hangt niet af van de opstelling maar hoe de informatie uit de opstelling landt bij de deelnemers. Een opstelling is niets meer dan de juiste vraag stellen. Een symptoom is een vraag. Als je binnen de cirkel van wat je weet blijft, blijven de symptomen ook. Uit de cirkel stappen is de genezing. Je hebt moed nodig om je open te stellen voor datgene waarvan je niet weet wat er buiten is. 

Je kunt een ziekteopstelling op verschillende manieren beginnen:

1. met het symptoom en dan de relaties
2. met de relaties en dan het symptoom
3. met het symptoom én de relaties tegelijk

Er is altijd meer dan ik kan zien. Ik werk met de symptomen en niet met de oorzaak, omdat er altijd meer is (diepere lagen). Er is geen verschil tussen een symptoom en een vraag. Door symptomen voelen we ons verbonden. Het verlangen naar verbinding kan sterker zijn dan de wil om te leven.

Veel ziektes beginnen in de pubertijd. Kinderen leren dan hun leven anders te organiseren dan hun ouders. Als ze gebruikt worden door hun systeem kan een symptoom een oplossing zijn om zich los te maken. Als er in een systeem veel onduidelijk is en kinderen zijn heel helder, dan kunnen de kinderen ‘disloyaal’ worden en zich via een ziekte weer binden. 

Het gaat om de gezondheid van het collectief. Soms moet ik werken met de gezondheid van de client. Dan kan het hele systeem helen. We hebben niet veel tijd om individuen te helen. 

De vraag: “is dit symptoom van mij of van mijn moeder” is een valkuil. 

De groep staat voor de moeder. De gevoelens die je hebt naar een groep zijn de gevoelens die je hebt naar je moeder. De groep is de container / baarmoeder om te groeien. Healing happens in relationships. De helende ruimte is de moeder. 

Rol van de client

Soms moet een client een eerste stap nemen uit de familie. Maar eruit stappen is nooit een oplossing. Als afstand nemen geen heling is, moet je IN het systeem stappen en IN jouw hart stappen om het hele systeem te helen. Niet geabsorbeerd worden maar het vermogen hebben om het hele systeem te snappen, het grotere verhaal. 

Je maakt jezelf als client beschikbaar voor wat er veranderd mag worden in het systeem. Als facilitator help je de client om beschikbaar te zijn voor het systeem. Je kunt dan zeggen tegen de client: dit is hoe je met je systeem kunt omgaan (hoe je je kunt verhouden). Bewust identificeren in plaats van onbewust identificeren. We brengen de onbewuste verstrikking naar het bewustzijn in plaats van ermee te vechten. Er is altijd verstrikking maar als het onbewust is, is het verstrikking in plaats van verbinding. 

Trauma 

Alle problemen zijn verbonden met trauma. Daardoor stappen we uit relaties. Trauma betekent dat je overweldigd bent. Dissociëren is een reactie daarop. Helen is het tegenovergestelde van dissociëren. Helen gebeurt in relaties. Ik ondersteun de beweging die iets open maakt. Ik stop de beweging die teruggaat in fixeren. We hebben wel een verhaal nodig maar we werken met de beweging. Je kunt niet met trauma werken zonder het trauma te reactiveren.

Neem de tijd in een opstelling. Dit geeft het ritme aan voor het hele proces (Stephan laat heel veel stiltes vallen en pauzeert heel veel). Het lichaam van de client leidt de opstelling. De opstelling vindt plaats in de stoel (van de client) an niet in het midden van de ruimte. 

Als je jezelf representeert (zelf in de opstelling staat), heb je alleen je eigen plek als perspectief. Vanuit de stoel zie je alle representanten. Als je zelf in het veld staat voel je meer. 

Buitensluiten

De power van het systeem ligt altijd bij het buitengesloten element. Super buitengesloten betekent super aantrekkingskracht (naar dat wat buitengesloten is). We volgen altijd wat het meeste is buitengesloten. Bijvoorbeeld; als een van de ouders geen kinderen wil, en als het kind loyaal is, wil het niet leven. Je werkt altijd met dat wat buitengesloten is. Sommige volwassenen sluiten hun innerlijke kind buiten. Sommige volwassenen sluiten hun volwassenheid uit. Het lastige voor een facilitator is als een client tussen beide schakelt (volwassene en kind). We brengen datgene naar het licht dat buitengesloten is. Verstrikking in een systeem kan losgemaakt worden als er één de moed en het hart heeft om het los te maken. De grote veranderingen komen als je verder kunt kijken dan het individueel. Buitensluiten veroorzaakt herhaling. 

Intercultureel opstellen

Groei boven de informatie van je eigen systeem uit. De plek waar je vandaan komt bepaalt de beweging die je creëert. Stap in The place beyond pathology. (Pathologie betekent ziekteleer en bestudeert het ontstaan en het verloop van ziekten). Dan kun je weten wat het systeem nodig heeft. Ik ben blij dat ik bij zoveel culturen wordt uitgenodigd. 

Broers en zussen

Er zijn geen conflicten tussen broers en zussen. Als die er wel zijn betekent dat er één of meerdere verstrikt zijn met een ouder. Je kunt de conflicten tussen broers en zussen niet oplossen. De pathologie speelt zich uit in de ruzie tussen broers en zussen maar het conflict is in the place beyond pathology.

Meer over Stephan Hausner

Stephan Hausner is een Duitse psychotherapeut bekend om zijn werk in Systemische Familieopstellingen. Aanvankelijk opgeleid als Heilpraktiker, gespecialiseerd in homeopathie, osteopathie en fysio-energetica. De familieopstellingen, ontwikkeld door Bert Hellinger, richten zich op het blootleggen van verborgen dynamieken binnen families en andere systemen om conflicten op te lossen en genezing te vergemakkelijken.

Hausner heeft een aanzienlijke bijdrage geleverd aan het vakgebied door zijn workshops, seminars en publicaties. Hij staat bekend om zijn expertise in het toepassen van systemische familieopstellingen om verschillende problemen aan te pakken, zoals ziekte, relatieproblemen en voorouderlijk trauma. Zijn werk onderzoekt vaak de onderlinge verbondenheid tussen individuen en hun families, waarbij hij de impact benadrukt van onopgeloste problemen die meerdere generaties bestrijken.

Zijn boeken, waaronder ‘Zelfs als het me mijn leven kost: systemische opstellingen en ernstige ziekten’ en ‘Boodschappen van het lichaam: opstellingen van het lichaam in familie- en systemische opstellingen’, verdiepen zich in de toepassing van opstellingen bij het begrijpen en genezen van fysieke en emotionele problemen. kwalen.

Over het geheel genomen heeft Stephan Hausner aanzienlijke bijdragen geleverd op het gebied van de systemische therapie en heeft hij door zijn werk talloze individuen en gezinnen geholpen om oplossing en genezing te vinden.

Ziekteopstellingen – systemische geneeskunde

De systemische geneeskunde beschouwt ziekte of symptomen niet als een stoornis, maar eerder als een poging een oplossing te vinden in de zin van een uiting van interpersoonlijke samenwerking.

Mensen en hun problemen worden bekeken in een bredere context, in families en grotere systemen, en over meerdere generaties heen.

De ‘systemische geneeskunde’ onttrekt zich aan de noodzaak om causale verbanden te herkennen en richt zich in plaats daarvan op het inherente potentieel van de patiënt om genezingsveranderingen te initiëren.

Bezoek de website van Stephan Hausner: https://www.stephan-hausner.de/en/

Familieopstellingen zijn therapeutische benaderingen die problemen proberen aan te pakken en op te lossen die verband houden met gezinsdynamiek en intergenerationeel trauma. De term ‘familieopstelling’ verwijst naar het idee dat ons familiesysteem een krachtige invloed heeft op onze gedachten, gevoelens en gedrag, en dat deze patronen van generatie op generatie kunnen worden doorgegeven.

In een familieopstellingssessie werkt een getrainde facilitator samen met een cliënt om hun familiegeschiedenis en relaties te verkennen, vaak met behulp van fysieke objecten of vertegenwoordigers om familieleden of emoties weer te geven. Door de dynamiek van het familiesysteem te onderzoeken en verborgen patronen bloot te leggen, kunnen cliënten inzicht krijgen in hun eigen gedrag en relaties, en beginnen te genezen van de effecten van intergenerationeel trauma.

Familieopstellingstherapie heeft zijn wortels in systeemtherapie, een vorm van psychotherapie die het belang benadrukt van het begrijpen van de relaties en dynamiek binnen iemands sociale en culturele omgeving. Hoewel het geen reguliere therapie is, hebben veel mensen ontdekt dat het nuttig is bij het aanpakken van kwesties die verband houden met gezinsdynamiek en trauma.

Familieopstellingen in Utrecht

Ik biedt individuele familieopstellingen met poppetjes aan tafel. Deze combineer ik met The Art of Shadow methode, waarin we innerlijke dualiteit opstellen.

Er was eens, heel lang geleden, een echtpaar dat leefde eenvoudig maar gelukkig aan de rand van het dorp. Op een dag kwamen twee landlopers in het dorp. Waar ze ook aanklopten, ze waren nergens welkom. Tot ze bij Philemon en Baucis aankwamen. Het echtpaar ontving de twee vreemdelingen als gasten en gaven hen te eten en te drinken. Ze maakten zelfs aanstalten om hun enige gans te slachten voor de twee hongerige reizigers.

Om het leven van de gans te redden onthulden de twee gasten hun ware identiteit: het bleken de goden Zeus en Hermes  te zijn. Zij hadden het dorp aangedaan om de goedheid van de mensen op de proef te stellen. Philemon en Baucis waren als enigen geslaagd. Als beloning mochten zij een wens doen. Zij wensten voor altijd samen te blijven.

Nog jaren leefden zij daarna in het dorp. Tot zij op een mooie zomeravond op de heuvel aan het wandelen waren. Plots zag Philemon bij zijn vrouw takken groeien. Baucis zag hetzelfde bij Philemon. Als laatste zeiden zij elkaars naam en groeiden uit tot twee machtige bomen, met de takken verstrengeld. Op die heuvel staan zij nu voor altijd bij elkaar.

Philemon

Op 12 mei 2006 wordt onze zoon Philemon geboren. Een half jaar eerder zijn Philbert en ik op zoek naar een naam voor ons aanstaande kindje. Het moest iets met Philippus zijn, vernoemd naar zijn vader, opa, overgroot-opa en verder in de vader-lijn. Allemaal Philippussen. Onderweg naar ons huis in Woerden hoorden we Filemon op de radio. Dat is een mooie naam! Maar dan wel met Ph. Door een lieve vriendin lieten we een kaartje ontwerpen, naar het verhaal van de gastvrijheid van Philemon en Baucis. Philemon betekent nog veel meer, het is hij die houdt van, hij die liefheeft en nog specifieker: φίλημα (philema) hij die kust. Iemand die houdt van mensen en gezelligheid.  Philemon is nu 15 en het liefst is hij samen met zijn neefjes of in een huis vol visite.

Gastvrijheid

Het Engelse hospitality is afgeleid van het Latijnse hospes, wat ‘gastheer’, ‘gast’ of ‘vreemdeling’ betekent. Hospes wordt gevormd uit hostis, wat ‘vreemdeling’ of ‘vijand’ betekent (de laatste is waar termen als ‘vijandig’ vandaan komen). In oude culturen betekende gastvrijheid het verwelkomen van de vreemdeling en het aanbieden van voedsel, onderdak en veiligheid.

Philemon en Baucis is het verhaal van gastvrijheid. De gastvrijheid van de horeca wordt nu in 2021 ernstig op de proef gesteld. Geplaagd door allerlei maatregelen worden ze gedwongen om niet meer voor iedereen even gastvrij te zijn. Er worden zelfs Mystery Guests ingezet om te kijken of een horecaondernemer zich wel aan de regels houdt en dus niet té gastvrij is. Het omgekeerde van de Mystery Guests Zeus en Hermes die komen spieken wie er werkelijk gastvrij is. Wikipedia zegt: Gastvrijheid is de relatie tussen een gast en een gastheer, waarbij de gastheer de gast met enige goede wil ontvangt, inclusief de ontvangst en het vermaak van gasten, bezoekers of vreemden. Louis, chevalier de Jaucourt beschrijft gastvrijheid in de Encyclopédie als de deugd van een grote ziel die zorgt voor het hele universum via de banden van de mensheid.

Schaduwwerk, Jung en Philemon

Waarschijnlijk omdat ik regelmatig zoek en schrijf met de zoekterm schaduwwerk, kom ik regelmatig reclames tegen van workshops of boeken van Carl Gustav Jung. In de week dat ik besluit een boek te gaan schrijven verschijnt deze afbeelding in mijn tijdlijn op Facebook:

Nieuwsgierig naar de reden waarom de naam van mijn zoon naast de naam van Jung staat klik ik op de link. Daar kom ik op het Philemon Foundation. Philemon blijkt de naam te zijn van een figuur die in 1913 aan Jung verscheen in een droom. Jung zag een zeeblauwe lucht bedekt met bruine kluiten aarde die uit elkaar leken te vallen. Uit het niets zag hij een oude man met ijsvogelvleugels en de horens van een stier door de lucht vliegen, met een bos sleutels. Na de droom schilderde Jung het beeld, omdat hij het niet begreep. Daarna speelde Philemon een belangrijke rol in Jungs fantasieën.

Voor Jung vertegenwoordigde hij superieur inzicht en fungeerde hij als een goeroe voor hem. In Memories, Dreams, Reflections vertelt Jung over meer fantasiefiguren die hij was tegengekomen. Deze fantasieën kwamen ook uit een deel van de verhalen die hij optekende in zijn nu legendarische Rode Boek. Een van de belangrijkste figuren is Philemon. De Philemon Series is de naam voor de grotendeels ongepubliceerde werken van C.G. Jung die nu met financiële steun van de Philemon Foundation tot publicatie worden gebracht.

De schaduw

Jung schreef veel over de schaduwkant van iemands persoonlijkheid, het onderbewustzijn. Wat donker is, wordt indirect gekend door middel van projectie. Dat wil zeggen, men ontdekt zijn donkere kant als iets dat aan anderen toebehoort: vrienden, familieleden, fictieve personages, enz. Daarom wordt de ontmoeting met de persoonlijke schaduw als een morele inspanning beschouwd. De moeilijkheid om de schaduw te integreren is enorm, als we alleen deze krachtige figuur onder ogen moeten zien.

De schaduw is een moreel probleem dat de hele ego-persoonlijkheid uitdaagt, want niemand kan zich bewust worden van de schaduw zonder aanzienlijke morele inspanning. Om je ervan bewust te worden, moet je de duistere aspecten van de persoonlijkheid als aanwezig en echt erkennen. Deze handeling is de essentiële voorwaarde voor elke vorm van zelfkennis, en daarom. stuit in de regel op veel weerstand. Zelfkennis als psychotherapeutische maatregel vereist vaak veel nauwgezet werk dat zich over een lange periode uitstrekt. (Uit Aion: Phenomenology of the Self gepubliceerd in The Portable Jung, onder redactie van Joseph Campbell, Penguin Books, 1976, p. 145.)

Innerlijke gastvrijheid

Schaduwwerk is een vorm van gastvrijheid naar die delen van jezelf die je ontkent. Hoe gastvrij kun jij zijn naar jouw eigen ‘vreemdelingen’? Het symbool van de ineenstrengelende boom is de innerlijke gastvrijheid, het kunnen omarmen van alles wat je bent. Dit is de innerlijke bevrijding waar iedereen zo naar op zoek is. Buiten ons zullen we hem misschien niet vinden maar wat we wel kunnen doen is ons eigen werk.